واکسن ساختن آن هم برای یک بیماری همه گیر جهانی و درست در دل پر قدرت ترین و خطرناک ترین روزهای آن جز همه مانع ها و تجربه های پرریسک و عجیب دوراندیشی دقیقی هم می طلبد. نتایج همه تستها باید به سازمانها و مجامع علمی فرستاده می شد. و بابت همین گروه باید از کیتهای تست بین المللی استفاده می کردند؛ کیتهایی که به دست آوردنش سخت بود و گران تمام می شد. تحریم باعث میشد ستاد اجرایی انبوهی از شرکتهای واسطه و افراد واسطه گر داخلی و خارجی را به خط کند و هر طور است همکاری ویژه شرکتهای هواپیمایی را هم به دست بیاورد تا مواد اولیه تولید واکسن و کیتهای تست به تهران و دست گروه تولید برسند. برکت میخواست تأیید جهانی بگیرد و باید بابتش این هزینه ها را می پرداخت. جدا از این روند تأییدات داخلی و پیشرفت از یک فاز یه فاز بعد انبوهی داده و گزارش و مدارک نیاز داشت که باید تأیید کمیته های ارزیابی داوری علمی را می گرفتند.