مشخصات کتاب خود خدا

تگ ها : خرید کتاب خود خدا. سید محمدحسین راجی, محسن فوجی. انتشارات: معارف. کتاب خود خدا سید محمدحسین راجی, محسن فوجی. کتاب خود خدا معارف.

دیکتاتوری

محمد قلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب «رضا شاه و بریتانیا می نویسد

رضاخان رئیس الوزرای جدید ایران اگرچه به عالیترین مقام سیاسی کشور رسیده است هنوز نتوانسته لااقل یکی از اخلاق روزهای گذشته اش را که سرباز و افسر قزاق بود کنار بگذارد ... رضاخان هنوز میل دارد اشخاصی را که خلاف اراده اش عمل میکنند، شخصاً تنبیه کند وقتی هم وزیر جنگ بود، هنگام غضب به صورت فرد مقابل سیلی میزد یا او را به باد کتک می گرفت؛ حال میخواست طرف نخست وزیر باشد یا رئیس نظمیه ویراستار روزنامه افسر یا هر مقام دیگر طی دو هفته گذشته نیز وی از دست چند نفر غضبناک شد که البته بلافاصله شخصاً آن ها را کتک زد. طبق گزارشها تازه ترین قربانیانش یک افسر پلیس و یک ملای قلابی بودند شکی نیست که ناخویشتنداری رضاخان در مقابل این غرایز بدوی نفرت انگیز است چنین رفتاری ذهنیت نامطلوبی علی الخصوص در بین خارجی ها ایجاد میکند یک روزنامه تهرانی که جسارت کرده و از این رفتار رضاخان انتقاد کرده بود، بلافاصله توقیف شد برای آنکه درک بهتری از رفتار رئیس الوزرا داشته باشیم باید محیطی را که در آن بزرگ شده بود و شرایط جسمی و ذهنی این مرد را مد نظر قرار دهیم.

نیکی آرکدی، پروفسور بازنشسته تاریخ در دانشگاه کالیفرنیا و لس آنجلس و یان ریچارد، از اساتید و محققان برجسته دانشگاه سوربون فرانسه، در کتاب «ایران مدرن ریشه ها و نتایج انقلاب مینویسند

در دوره رضا شاه، عمده هزینه های عمومی مربوط به نیروهای مسلح بود که بیشترین سهم را از بودجه دولت به خود اختصاص می داد. ارتش عمدتاً برای تقویت اقتدار دولت در داخل ایران مورد استفاده قرار می گرفت. طبقاتی که از این تغییرات منتفع میشدند شامل کارمندان دولت افسران ارتش دانشجویان متخصصان و بازرگانان بودند در حالی که فقرا از این تغییرات بهره مند نشدند. هیچ راهی برای انجام فعالیتهای حزبی و گروهی یا ابراز نظریات سیاسی مخالف وجود نداشت.

جان فوران استاد جامعه شناسی دانشگاه سانتا باربارا کالیفرنیا، در کتاب مقاومت شکننده تاریخ تحولات اجتماعی ایران از سال ۱۵۰۰ میلادی تا انقلاب می نویسد:

نیم نگاهی به موازنه نیروهای اجتماعی در دهه ۱۹۳۰م دهه ۱۳۱۰ شمسی) ثابت میکند عمده ترین منابع قدرت و حمایت از رضاشاه همان نهادهایی بودند که خود وی ایجاد کرده بود ارتش دیوان سالاران بازرگانان برخوردار از انحصار صاحبان صنایع جدید و تعدادی از روشن فکران گروهها و طبقه های مخالف او نیز که بی رحمانه سرکوب شدند عبارت بودند از روحانیان عشایر و ایلات روشن فکران مترقی و طبقه کارگر بقیه نیز یا تحت کنترل دقیق همکاری میکردند (اصناف یا بی تفاوت بودند زمین (داران) یا جان میکندند تا معاش خود را تأمین کنند و دیگر مجالی برای مبارزه با رژیم نداشتند دهقانان، طبقه های ساکن حاشیه شهر کارگران روزمزد و تا حدی کل طبقه کارگر